Telefonum  elimde  . Kaçıncı  defadır  turluyorum  rehberin  içinde  bilmiyorum . Elim  uzanıp  da  kimseye  bir  şey  yazamıyor. Ve  yine  yalnızlık  sarıveriyor .  Gecenin  bir  yarısı  bir  köşede  ben , bir  köşe  de  o . Bütün  hüzünlü  şarkıları   tüketmeye  karar   veriyoruz . Tadı  acı  olan  ne  varsa  ortaya  dökelim  dedik . Anılar  fırladı  kutulardan , mektuplardan , fotoğraflardan , teki  kayıp  bebeklik  patiğimden ... Göz  yaşlarımın  arasına  kaçamak  gülümsemelerimde  sırnaştı  . Yeniden  aynı  şey  geçiyor  aklımdan : o  günlerde  ki  gibi  masum  olsa  her  şey . Hayalperestlik  işte . Uslanmayan  bir  çocuğum  ben  . Israrla  aynı  şeyi  istiyorum  hayattan  . Her  ne  kadar  pas  tutmuş  olsa da   dünya , hâla  tertemiz  bir  şeyler  var . O  ve  ben  farklı  doğrulardaysak  bile  birbirimize  doğru  ilerliyoruz . Elbet  bir  kavuşma  noktasına  varacağızdır .