' o benim en saf , en masum aşkımdı .' evet dün aynen böyle demiştim . karşılaşma planları yapıldıktan sonra , geçmişe bakınınca farkettim bu durumu .neler neler yapmışımm ona ulaşmak adına . bir çocuğun düşünmeyen , cesaretli haliydi benim ki . asla bir hesap kitap fikri olmaksızın.
ilk gördüğüm an , midem sancılanmıştı . bu yeterliydi zaten . cesareti beklemeye ne gerek vardı . bahanelerim olmalıydı bolca . onu görebileceğim bolca zamanlar yaratmalıydım . yollarına çıkmalıydım . yollarımda rastlamalıydım ona . kalbim kilometrelerce koşmuşcasına hızlı çarpmalıydı . midemde yine o sancıyı hissetmeliydim . yine , onu yanımda bulabilmek için defalarca dinlemeliydim o şarkıyı ... içimde saklanıp kaldı hepsi .
ve bir gün o gitti .
akıp giden senelerden sonra , bu tesadüfler ... belki diyorum ... yine en çocuksu cesaretimle .
Başlığından da anlaşılacağı üzere çocuksu sevgi demişsin,bu aşkın en saf,en masum halidir belki de.Sen bu zamana kadar büyümüş olabilirsin ama içindeki o saf aşkı korumalısın ve bunu kirletmemelisin.Geriye dönüp baktığında yaptıklarının kaçı masum ya da kaçı sevgi doluydu.
YanıtlaSilİnsan kendini dinlemeyi öğrenmeli bazen,bir durup düşünmeli.Belki boşluk belki hata ama bunlardan ders almalı.
O çocuksu masum sevgini kirletmelerine izin verme.
o nedenle kaçmalı , uzak durmalı kirletmeye çabalayanlardan. hep akıllandım diyorum ama demek yetmemiş. am artık yetti.
YanıtlaSilBırak kalsın kaldığı yerde en güzel halleriyle, bundan sonra ona atacağın her adım çocuksu herşeyin boş olduğunu gösterecek. Şimdi gülümseyerek sakladığın anıların da düşman olacak eğer peşinden gidersen...
YanıtlaSil