Karabasan gibi yığıldı sorular kafama
Ayakta duramıyorum daha fazla
Hangi yöne dönsem,
Ayaklarıma batıyor kırılan parçalarım
Kanım saçılıyor etrafa
Yığılıyorum yere
Hareketsiz...
Ağzımı açmaya çalşıyorum
Ama yok gücüm
Yukarı çevirebiliyorum başımı biraz
Uzağımda kalan umutlarıma ,
Son olarak bakıyorum
Son bir keşke
Ve son göz yaşımı döküyorum
Ruhum içimden savrulup gidiyor
Soğuyor vücudum
Karanlığın kollarında,
Dalıyorum uykuya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder