Kalakaldı yerinde
Yıllanmış gözyaşlarıyla
Aynada veda edercesine baktı kendine
Ve yağmurun kollarına atıldı
İlk kez bu denli parlaktı siyah kadın
Gözleri bile gülüyordu belki de
Ama bu koca çığlıkların içinde farkına varması güçtü
Koşarak sıyrılması gerekliydi çığlıkların arasından.
Mikroptu o çığlıklar yapışkan ve inatçı
Koştu , koştu , koştu huzura doğru
Bir el uzakta aslında huzur
Bir o kadar da dokunulması imkansız
Dokununca yok olan baloncuk misali narin
Ve içinde sadece huzur olan
O ki özlenen yüce his
O ki bulunması zor bir düş
Ama yaklaşmış olmalı artık
Bir adım atsa sanki huzura ermiş olacak
Ya da bütün büyü bozulacak...
Çok güzel olmuş tebrik ederim. Blogunu da begendim ama küçük bir eleştirim olacak yazı stilleri konusunda o da. daha güzel bir seçim yapabilirsin :)
YanıtlaSililk kez buradan beğenildiğine dair bir yprum aldım bu çok mutlu etti beni :)
YanıtlaSilyazı stili konusundaki eleştrinide dikkate alacağım :)